W cyklu „Korpotata” przedstawiamy refleksje nieprzeciętnego, świadomego swojej roli ojca – pracownika korporacji. Czytelnicy “Głosu Mordoru” dzięki lekturze tego nietypowego notatnika mogą być świadkami dyskretnych zabiegów taty Jaśka, zmierzających do zapewnienia kochanemu synowi bezpieczeństwa oraz poczucia, że ojciec jest obecny w jego życiu w radości i w chwilach smutku oraz go wspiera. Tata przede wszystkim jest dumny z syna i z uwagą obserwuje reakcje Jaśka na takie nowe doświadczenia w życiu, jak zmiana przedszkola czy też pierwsze dni w szkole. Ważne są dla niego relacje dziecka z rówieśnikami. Gra z nim w piłkę nożną i kibicuje meczom piłkarskim wspólnie oglądanym w TV. Wspiera w nowych zainteresowaniach i pomaga zdobywać wiedzę. Patrzy, analizuje i dzieli się z nami przemyśleniami, często podszytymi troską o przyszłość syna, choć z dominującym przekonaniem, że rezolutny i łatwo rozwiązujący rozmaite problemy Jasiek da sobie radę w różnych okolicznościach. #korpotata to także człowiek, który świadomie i konsekwentnie zmienił swoje życie w chwili, gdy pojawiło się w nim dziecko. I po latach nadal jest pewien swoich wyborów, choć bywa, że dzieli się z czytelnikami nostalgią za dawnymi czasami, opisuje obecne zamierzenia oraz ambicje i postęp w ich realizacji, komentuje codzienność i dostrzega w niej niezwykłość, mimo wielu negatywów i… przemijalności.